Andakt á vinnustofu Heklu Daggar

Stígur litur feilspor? Dansar alda vitlaust? Hvenær dansar hafið vitlaust? Aldrei? Hvernig lít ég út í smásjá geimveru? Einsog mynstur? Hvers vegna gengur hugarþel í veg fyrir sjálft sig? Gengur hugarþel í veg fyrir sjálft sig? Er klúður venjulegt, reglulegt dansatriði? Pínulítið öðruvísi strik? Hvað er framfaraskref? Er framfaraskref alda sem stekkur yfir hinar öldurnar, ryður þeim úr vegi? Meiðir það hinar öldurnar? Finnst þeim gott eða vont eða ekkert um það að hverfa? Afhverju dansa litir inní hvern annan kerfisbundið frekar en kaótískt? Hvernig má hrista kerfið til? Taka í lurginn á því? Stríða því, pota í það, ýta við því? Snerta kerfið með sagnorði sem ekkert tungumál hefur fundið? Að lokum finnur kerfið samt alltaf lokkum sínum farveg – um leið og Hekla Dögg greiðir litum í laug, með risastórri greiðu greiðir hún litum í ílangri laug sem hárgreiðslumeistari drottninganna, því litir eru drottningar sem ríkja ekki yfir lífi manar heldur sefa (óvæmið) ‒ seiða (mishættulega) ‒ lokka (misáhættusamt) ‒ táldraga (burt / hingað) ‒ milda (þreytta lund) ‒ líkna (Lazarusum) ‒ lofa [fegurðina] ‒ móta [fegurðina] ‒ hylla [fegurðina] ‒ stríða´enni ‒ loga litir loga ‒ róa (órólega) ‒ blíðka (taugastrekkta) ‒ lækna: AUGUN ‒síðan geðið‒ ef þess þarf ‒ þess þarf ‒ alltaf ‒ alltaf er mynstur ‒ alltaf er litur, [litur ≠ geðlæknir] ‒ er aldrei hvítt að lit? Svartur er feimnastur lita og gulur ó-.

Á vinnustofu Heklu Daggar spurði ég litina: „Litir, gangið þið í hjónaband og eignist börn sem verða litir sem snúa ykkur við og giftast og eignast börn sem snúa foreldrum sínum við og verða þið, forforeldrarnir, lifið þið eftir þess konar kerfi eða mynstri?“
Svar litanna á vinnustofu Heklu Daggar:

„Við líðum áfram einsog lækur án heimilisfangs, giftumst og skiljumst og einsog allar ár renna til hafs rennum við til ljóssins sem þú mátt segja að sé nafn heimilisfangslausar og hnitmiðaðrar móður okkar.“

Cmyk→ rgb → cmyk – c + m + y = svart – r + g + b = hvítt → + Hekla Dögg → 6 litir → + Hekla Dögg → 13 litir.
Hekla Dögg klæðir sýningarsali lokkum úr litum sem dansa eftir farvegi handan heimilisfangs.

Kó 2 ii 023

(Texti eftir Kristínu Ómarsdóttu