Menu
- This event has passed.
Una Björg Magnúsdóttir: Svikull Silfurljómi
1 April, 2023–23 April, 2023
SVIKULL SILFURLJÓMI
Sýningin Svikull silfurljómi birtist okkur í rými sem nú þegar er uppfullt af lögum, sögum og fingraförum. Á sýningunni eru höggmyndir og myndverk sem ávarpa ýmist rýmið beint eða velta upp spurningum um tíma og gildismat.
Innsta lag sýningarinnar er ókannað svæði, fundið rými innan í rými. Blassgrün litur handriðs mótar jaðar hins ósýnilega rýmis og gefur því skilgreinda stærð, lögun og mörk. Utan hins nýskilgreinda rýmis hanga rauð leikhústjöld. Þau marka líka rými, renna eftir brautum og aðgreina eftir hentugleika. Leikhústjöld eru rauð því myrkur gleypir rauða litinn fyrst, mýkir eldmóðinn og ástríðuna.
Fjórir pappírspésar finnast vel geymdir eftir langa dvöl á milli blaðsíðna í spakmælabók sem segir: ”Skynseminnar er að ráða, en tilfinninganna að njóta”, greinilega dýrmætir en týndir og gleymdir. Súrefnið er yfirþyrmandi.
Lög rýmisins hrannast upp, þunnar skyggnur sem erfitt er að greina eftir því sem þær verða fleiri. Tímalínur blandast saman, enginn man lengur hvort að fermingarveislur voru haldnar að vori eða snemma hausts og sumir segja að handriðið hafi alltaf verið þarna.
1. apríl býr þó til pláss fyrir efa, þetta gæti allt saman verið plat – þvílíkur léttir. Ysta lag sýningarinnar er hús, samkomuhús.
TREACHEROUS SILVER SHEEN
The exhibition Treacherous Silver Sheen meets the eye in a space that is already full of layers, stories, and fingerprints. On display are sculptures and images. Some address the space directly and others raise questions about time and value judgements.
The exhibition’s innermost layer is uncharted territory, a found space within a space. The Blassgrün paint of a railing forms the perimeter of this invisible space, giving it definite size, shape, and boundaries. Outside the newly-defined space hang red theatre curtains. They also mark out a space; they slide on tracks and part at one’s convenience. Theatre curtains are red because darkness absorbs the colour red first, softening fervour and passion.
Four paper dolls turn up, well-preserved after a long stay between the pages of a book of wisdom that says, “Reason must guide and feelings delight.” The paper dolls are clearly precious, but lost and forgotten. The oxygen is overwhelming.
The layers of the space mount up, thin veils that are harder to discern the more of them there are. Time-lines blur together; no one remembers any more whether confirmation receptions were held in spring or early fall, and some people say that the railing has always been there.
April Fool’s Day leaves room for doubt, however. This could all be a trick—What a relief. The outermost layer of the exhibition is a building, a community hall.
