Svo tala mætti á frumspekilegu nótunum um áhrifasvið umhverfis upplag ákveðinna efnislegra listhluta skilgreini ég listiðkun mína út frá þannig ‘smíðavinnu’. Í eigin heimi sem aftur á móti gerir ráð fyrir osmósu við einhvern fullkomlega ókunnugan sem með hugveruleika sínum myndi ljá upplifuninni væ( )gi í tengslum við sögu og samfélag, sértæk sum þau kunna að vera… Þetta felur á endanum í sér visst notagildi ̶v̶e̶g̶ flug?ferðarinnar sem mælikvarði á fagurfræðilegt gildi afstætt öllum mögulegum hlutum og hluteigandi gjörðum vorum (aðstæðunum). Þess konar fagurfræðivæðing lífsins eða raunveruleikans er það sem hefur verið nefnt galdur sem fólk lendir í álögum hvers. Í raun er samfélagið í heild byggt á draumum og órum. Einhverjum okkar hvílir á bölvun þess að af sjálfselsku leita leiða eyðileggingar. Öðrum er blásin í hjarta sýn af paradís á jörðu. Af þannig kyrrð eimir innsetningin sem að ég vil og stuðla að.